Oyun çocukların en önemli uğraşı ve hayatı tanıma, anlama şeklidir. Çocuk oyun yolu ile aslında o kadar çok şey öğrenir ve keşfeder ki, belki de bunları öğretmek adına fazladan çaba harcasak bu kadar etkili olmaz.

Çocuklar yalnız oynamaktan pek hoşlanmazlar. Yanlarında ya bir arkadaş, akran ya da anne babalarını isterler.

Çocuğun oyununa dahil olmak, onunla bu oyun yolculuğunu paylaşmak çok keyiflidir aslında. Oyunda önemli olan hem çocuğun hem de anne babanın keyif almasıdır. Bu nedenle oyuna bir iş, bir zorunluluk, çocukla geçirilen zorunlu zaman gibi bakmamak gerekir.

Oyunu çocuğun gözünde didaktik ( Öğretici) bir hale de getirmemek önemlidir. Amacımız çocuğumuza bir şeyler öğretmek, onun bilgi ve becerisi hazinesini geliştirmek olduğu zaman oyun amacından uzaklaşmaya başlar. Çünkü bu durumda bizler, oyun süresince ve sonunda çocuğumuzu neleri öğrenmiş neleri öğrenmemiş diye test etmeye başlarız. Önemli olan onun keyifli vakit geçirmesi değil, performansı olmaya başlar.

Anne babalar olarak çocuklarımızın fiziksel sağlığı bizim için çok önemli. Ateşi çıkınca, mide bağırsak sorunu yaşayınca oldukça üzülüyoruz.

Peki çocuğumuzun fiziksel sağlığı söz konusu olduğunda diş sağlığını ve diş fırçalama alışkanlığını ne kadar önemsiyoruz.

Çocuklar model alarak öğrenirler ve anne babalarının yaptıkları davranışları yapmak isterler. Erkek çocuklar babaları gibi traş olmak ister, kız çocuklar da neleri gibi saçlarına fön çekmek ister.

Her anne babanın ortak çabasıdır çocuğuna gelecek hazırlamak. Anne baba uzun çalışma saatleri içinde çalışır, birikim yapar, amacı çocuğunun iyi okullarda okuması, iyi ve doğru eğitim alması, güzel giyinmesi, birçok şeyden mahrum kalmamasıdır.

Çocuğunun birçok şeyden mahrum kalmamamsı için bu denli çalışan çabalayan anne baba, aslında bu koşuşturma içimde çocuğundan mahrum kalır.

Peki çocuğumuz için güzel bir gelecek hazırlamak adın abu kadar çaba harcarken, çocuğumuzu geleceğe hazırlamak adına neler yapıyoruz?

Her anne baba için evladı çok önemli ve değerlidir. Hamilelik dönemi boyunca anne baba, evladını kucağına alacağı günü sabırsızlıkla bekler.

Doğum anına kadar sadece duygusal olarak sevebildiği bebeğine artık dokunabilecek, sarılabilecek ve öpebilecektir.

Bebekler için de doğum sonrası anne ve baba ile tensel temas çok önemlidir. Bebek bu tensel temas, sarılma ve öpülme ile kendini güvende hisseder.
Bebeklerin ve çocukların öpülecek kırmızı yanakları, yumuşacık elleri, saçları varken neden onları dudaktan öpmeyi tercih ederiz.

Her anne babanın hayalidir çocuğunun yürümesi. Çocuğunun ilk adımlarını gören anne babalar çok mutlu olurlar.

Yürümek çocuk için de çok önemli bir olaydır. Bağımsızlaşmanın ilk ve en önemli basamağıdır aslında. Çocuk emeklerken de birçok yere ulaşabilir, ulaşamadığı şeyleri çekerek kendine yakınlaştırır. Ama yürüme ile birlikte artık hareket kabiliyeti artmıştır, istediği yere ve kitlendiği hedefine daha hızlı ulaşma şansı vardır.